Osteopathie voor spijsverteringsproblemen
De spijsvertering begint in de mond. Met het kauwen wordt het voedsel in het lichaam opgenomen, van speeksel voorzien en in porties verdeeld. Via de slokdarm komt het voedsel in de maag. Het maagzuur ontbindt het voedsel, splitst eiwitten en vetten af. Peristaltische bewegingen vermengen het voedsel met maagzuur. De voedselbrij verlaat de maag via de pylorus (maaguitgang) naar de twaalfvingerige darm, waar de galvloeistof van de lever en de alkalische enzymen van de alvleesklier worden toegevoegd. Eiwitten en de koolhydraten worden afgesplitst, vetten worden in glycerine en vetzuren omgezet en in water oplosbaar gemaakt. In de dunne darm worden de aminozuren, de verzuren , de zouten, de sporenelementen, de vitaminen en de suikers via de darmwand opgenomen. De bacteriën van de darm ontdoen de nog onverteerde voedselcomponenten, zoals cellulose en bepaalde eiwitten in de dikke darm. De vloeistof wordt uit de voedselbrij gehaald. De rest wordt ingedikt en wordt als uitwerpselen via de endeldarm uitgescheiden.
Dit proces is een complex en ingewikkeld geheel waar talrijke verschillende structuren met elkaar samenwerken. Het samenspel moet hier kloppen! Is de functie of de structuur verstoord en kan het lichaam dit niet meer opheffen of compenseren, dan treden er klachten op. De osteopaat gaat met de oorzaak van deze klachten aan de slag.